Христос приземлился в Гродно. Евангелие от Иуды   ::   Короткевич Владимир

I кеды быў да алтара прыведзены, з рук іх вы-рваўшыся, яка шалёны прыпаў да алтара, на якім было поўна пенязей и камыкаў, на афяру злажоных, і, хвацяючы пенязі, клаў іх сабе ў распор аж занадта. Мніх-каплан, каторы на той час імшу справоваў, ад страху ўцёк» [125] .

Народ на улице слышал крики. Затем сам капеллан бочонком скатился с гульбища, кинулся прочь:

— К алтарю припал! Камни хватает! Матка Боска, да лясни ты его по голове!

Служки схватились за мечи — встал на дороге у них Тумаш. Выставил вперёд довольно могучее, хоть и опавшее от голодовки пузо. Напряг грудь.

— За оружие хватаешься? При Матери? Я вам схвачусь. Я вас сейчас так схвачу!..

Тех как ветром сдуло. И тогда на Христа бросились ошеломлённые монахи. Схватили за пояс, сорвали его...

«Па ім (каплану) другі мнішы, адумеўшыся, прыпадуць пояс на ім абарваць, мнімаючы, бы пенязі клаў за кашулю занадта, але ад тамтоля толькі камыкі павыпадалі, а пенязі ся ў распоры, за падшыўкаю сукні засталі. Мніхі, здумеўшыся... думаючы, бы пенязі ў каменне ся абярнулі справаю дыявальскаю, пачалі заклінаць каменне і малітвы над нім модліць і псалмі спяваць, абы ся знову ў першую форму сваю абярнулі» [126] .

...На пол действительно высыпались камни. И все остолбенели.

А затем начался шабаш и содом: стоны, плач, дикие завывания от страха, выкрики.