Каля нябожчыка (на белорусском языке)   ::   Де Мопассан Ги

Як бачыце, усе палi паспiсваны яго почыркам.

Я з павагай узяў кнiгу i стаў глядзець на гэтыя незразумелыя мне словы, за якiмi хавалiся несмяротныя думкi вялiкага вучонага, што здолеў так разладзiць i зблытаць людскiя мары i спадзяваннi, як нiхто да яго.

I неяк раптоўна згадалiся радкi Мюсэ:

Цi спiш ты задаволены, Вальтэр,

I цi твая гiдлiвая ўсмешка

Яшчэ лунае над тваёй магiлай?

I я мiмаволi параўнаў дзiцячы, манаскi сарказм Вальтэра з непераможнай iронiяй нямецкага фiлосафа, уплыў якога на думкi людзей i дагэтуль застаецца вельмi глыбокi.

Хай нехта пратэстуе або злуецца, хай абураецца або захапляецца, але Шапэнгаўэр адзначыў чалавецтва пячаткай сваёй пагарды i расчаравання.

Дасведчаны жуiр, ён спляжыў надзеi, спадзяваннi, паэзiю i iншыя хiмеры, знiшчыў iмкненнi, разбiў давер мiж людзьмi, забiў каханне, зрынуў культ-iдэал жанчыны, загубiў iлюзii сэрца, выканаў найвялiкшую ў гiсторыi скептычна-разбуральную працу. Ён насмяяўся з усяго, спустошыў усё. I нават сёння ўсе тыя, хто яго ненавiдзiць, напэўна ўсё ж маюць у галаве драбочкi яго думак.

- Дык вы асабiста ведалi Шапэнгаўэра? - запытаўся я ў немца.

Ён сумна ўсмiхнуўся:

- Аж да самай смерцi, пане.

I ён пачаў апавядаць пра яго. Ён расказаў пра тое амаль звышнатуральнае ўражанне, якое гэты дзiўны чалавек рабiў на ўсiх, хто з iм сутыкаўся.