Так сказаы Заратустра (на белорусском языке)   ::   Ницше Фридрих Вильгельм

2

Пахацiнства: калючка i слуп ганьбы ўсiм у пакаяных валасянiцах пагарднiкам цела; асуджанае на праклён як "зямное" ва ўсiх, хто марыць пра iншы свет, бо яно пагарджае ўсiмi настаўнiкамi хлуснi i дурыць iх.

Пахацiнства: павольны агонь зброду, на якiм згарае яно; усiм смярдзючым лахманам i чарвiвым дрэвам - распаленая, агнявая печ.

Пахацiнства: нявiннае i свабоднае яно ў свабодных сэрцаў, сад зямнога шчасця, святочнае багацце i дарунак будучынi ад лiшнiцы яго.

Пахацiнства: гэта салодкая атрута толькi завялым, а тым, у каго львiная воля, гэта вялiкi сардэчны мацунак, вiно з усiх вiнаў, багавейна захаванае.

Пахацiнства: гэта найвялiкшая асалода, сiмвал найбольшага шчасця i найвышэйшай надзеi, бо многаму было дадзена абяцанне шлюбу i нават большага, чым шлюб:

- многаму, што яшчэ больш чужое адно аднаму, чым мужчына жанчыне: а хто спасцiг да канца, наколькi чужыя адно аднаму мужчына i жанчына?

Пахацiнства: аднак мне трэба абмежаваць думкi i словы, каб не ўварвалiся ў мае сады свiннi i апантанцы!

Уладалюбства: вогненны бiч у сама цвёрдых з усiх цвердакаменных сэрцаў; жудаснае катаванне, нагатаванае сама жорсткаму, змрочнае полымя вогнiшчаў, на якiх паляць жыўцом.

Уладалюбства: гэта жорсткiя кiлзы, накiнутыя на сама славалюбныя народы; яно здзекуецца з любога сумнiўнага дабрачынства, яно едзе вярхом на любым канi i на ўсякай гардынi.

Уладалюбства: землятрус, якi разбурае ўсё лядашчае i пустое; раз'юшаны, грымучы, карны разбуральнiк фарбаваных дамавiн; блiскучы пытальнiк побач з зайздроснымi адказамi.