Так сказаы Заратустра (на белорусском языке) :: Ницше Фридрих Вильгельм
Страница:
240 из 315
О! Ты ўжо блiзка!
Прэч! Прэч!
Ты чуеш дыханне маё,
Ты падслухоўваеш сэрца,
Ты, раўнiвец! Да чаго ж ты раўнуеш мяне?
Прэч! Прэч!
А гэтая лесвiца - навошта яна табе?
Хочаш пранiкнуць
У сэрца?
У схаваныя думкi?
Бессаромны зладзюга!
Што ты намыслiў украсцi?
Што спадзяешся выведаць?
Што спрабуеш выпытаць?
Кат!
Бог тартураў i смерцi!
Альбо мушу я, як сабака,
Поўзаць перад табою
I цалкам аддацца табе, вiляючы хвастом?
Дарэмна! Укалi ж мацней,
Сама жорсткае джала!
Не, я не сабака твой, я - твая дзiчына,
Жахлiвы лоўчы!
Я - сама горды з палонных тваiх,
Схаваны хмарамi разбойнiк!
Гавары ж,
Схаваны ў маланках!
Засаднiк пiльны на дарогах!
Што табе трэба, Невядомы?
Што? Ты выкупу хочаш? Што магу табе даць?
"Зышчы многа", - раiць гонар!
Будзь стрыманы", - кажа гонар другi!
Ха-ха!
Мяне - хочаш ты? Мяне?
Мяне ўсяго?..
|< Пред. 238 239 240 241 242 След. >|