Казки (на белорусском языке)   ::   Киплинг Редьярд

I адказаў Дзiкi Кот:

- Я не друг i не слуга. Я, Кот, хаджу, куды ўздумаю, гуляю сам сабою, i вось мне ўздумалася забрацца ў Пячору.

I спытала яго Жанчына:

- Чаму ў першы ж вечар ты не прыйшоў з Першым Другам?

Кот раззлаваўся i сказаў:

- Напэўна, Дзiкi Сабака ўжо нахлусiў табе пра мяне!

Жанчына адказала са смехам:

- Ты, Кот, ты гуляеш сам сабою i ходзiш, куды табе ўздумаецца. Ты сам кажаш, што ты не слуга i не друг. Iдзi ж адсюль сам сабою куды ўздумаецца!

Кот прыкiнуўся пакрыўджаным i сказаў:

- Няўжо мне iншы раз нельга прыйсцi да цябе ў госцi i пагрэцца каля гарачага агню? I няўжо ты нiколi не дасi мне паспытаць белага сырадою? Ты такая разумная, ты такая красуня, - не, хоць я i Кот, а ты не будзеш жорстка абыходзiцца са мною.

Жанчына сказала:

- Я ведаю, што я разумная, але што я красуня - не ведала. Давай заключым умову. Калi я хоць раз пахвалю цябе, смела заходзь у Пячору.

- А калi ты пахвалiш мяне два разы? - спытаў Кот.

- Ну, гэтага не будзе, - сказала Жанчына. - Але калi гэта здарыцца, уваходзь i сядай каля агню.

- А што, калi ты пахвалiш мяне тры разы? - спытаў Кот.

- Ну, гэтага не будзе, - сказала Жанчына.