Паляыничы (на белорусском языке) :: Олдридж Джеймс
Страница:
128 из 256
- Мы аддзел Упраўлення па запаведнiках. Не маем нiчога агульнага нi з iнспекцыяй, нi з кантролем толькi ахова.
Рой трымаўся насцярожана.
- Цi можна нам у вас пераначаваць? - спытаў Бэрк. - У нас ёсць спальныя мяшкi, i спаць мы будзем на падлозе.
- Калi ласка, - сказаў Рой, нiчога больш iм не прапануючы i ўсё яшчэ з сумневам. - А чаго вы з'явiлiся на возеры Пiт-Пiт?
- Возера Пiт-Пiт? - паўтарыў Бэрк, нiбыта ўслухоўваўся ў гэтую назву.
- Гэта адзiная тут прыдатная пасадка на ваду, - сказаў Ласон. - У возера ўпадае некалькi рэк, i яны адсунулi плывучы лёд. Але ля берага яго ўсё адно шмат, так што я сеў крыху далей. Вы задаволены?
Ён пытаўся ў Роя, як госць у гаспадара, i тут не чуваць было нiякага ашуканства. Рой сказаў, што ўсё нармальна, толькi ён здзiўлены, чаму яны не селi блiжэй да хацiны. Аднак пазней Рой зноў засумняваўся.
- А адкуль вы пра мяне даведалiся? - спытаў ён як мага больш абыякава.
- Мы ведалi толькi, што недзе недалёка павiнна быць паляўнiчая хацiна, сказаў Бэрк i ледзьве ўсадзiў сваё масiўнае цела ля печы. - Мы абляцелi ўвесь Муск-о-гi, i нам трэба было дзе-небудзь апусцiцца на начлег.
- А ваша хацiна нанесена на карту, - дадаў Ласон.
Яны вiдочна хацелi развеяць сумненнi Роя, i Рой бачыў, што яны робяць гэта старанна i цярплiва, але яму i гэтага было мала.
- А з вамi ёсць яшчэ хто-небудзь? - спытаўся ён i падклаў дроў у печ.
- Не. Нас толькi двое, - сказаў яму бландзiн Ласон. - Наша машына падымае толькi дваiх. I то яна з цяжкасцю садзiцца на ваду.
|< Пред. 126 127 128 129 130 След. >|