Так сказаы Заратустра (на белорусском языке)   ::   Ницше Фридрих Вильгельм

Пра цноту, якая адорвае

1

Калi Заратустра развiтаўся з горадам, якi палюбiла яго сэрца i якi называўся Пярэстая Карова, следам за iм пайшлi многiя, што называлi сябе ягонымi вучнямi, i праводзiлi яго. Так дайшлi яны да ростанi; тут Заратустра сказаў iм, што далей пойдзе сам, бо любiць хадзiць самотна. А яго вучнi падалi яму пры развiтаннi кiя, а на залатой булавешцы яго змяя абвiвалася вакол сонца. Заратустра парадаваўся з кiя i абаперся на яго; а потым сказаў да вучняў:

"А скажыце мне: як зрабiлася золата найвышэйшай каштоўнасцю? - А таму зрабiлася, што яно рэдкае, i няма ў iм патрэбы, i пяшчотны бляск у яго; яно заўсёды дорыць самое сябе.

Толькi як адлюстраванне найвышэйшай цноты золата пачало лiчыцца найвышэйшай каштоўнасцю. Золатам свецяцца вочы ў таго, хто дорыць. Залаты бляск азначае мiр памiж сонцам i месяцам.

Найвышэйшая цнота рэдкая i бескарысная, яна ззяе i пяшчотная ў сваiм ззяннi; цнота, якая дорыць, - найвышэйшая цнота.

Папраўдзе, я вас разгадаў, вучнi мае: вы, як i я, парываецеся да цноты, якая дорыць. Сапраўды, што ў вас супольнага з катамi i ваўкамi?

Вашая прага ў тым, каб самiм стаць i дарункам, i ахвяраю: таму i прагнеце вы прыняць у душу ўсе скарбы.

Ненаедна iмкнецца ваша душа да багаццяў i каштоўнасцяў, бо i вашая цнота ненаедная ў сваiм жаданнi дарыць.

Вы прыцягваеце ўсе рэчы да сябе i ў сябе, каб яны вылiвалiся з вашай крынiцы дарункамi вашай любовi.

Сапраўды, рабаўнiком усiх каштоўнасцяў павiнна зрабiцца любоў, якая дорыць; але здароваю i святою я называю гэтую сябелюбнасць.