Ultimatum Боурнеа   ::   Ludlum Robert

– To dziwna godzina i niezwykłe miejsce jak na spotkanie dwóch tak elegancko ubranych dżentelmenów – odezwał się stojący po lewej stronie. Miał wysoki głos i dziwny akcent. – Czy jesteście pewni, że wolno wam zajmować miejsce odpoczynku tych, którym powodzi się znacznie gorzej niż wam?

– Dookoła jest wiele wolnych ławek – odparł uprzejmie Aleks. – Czy ta jest zarezerwowana?

– Tutaj nie rezerwuje się miejsc – powiedział drugi starzec. Mówił po angielsku wyraźnie i poprawnie, lecz nie ulegało wątpliwości, że nie jest to jego ojczysty język. – Po co tu przyszliście?

– A co to pana obchodzi? – zapytał Conklin. – To prywatne spotkanie w interesach.

– Interesy o tej porze i w tym miejscu? – zdziwił się pierwszy mężczyzna, rozglądając się dookoła.

– Powtarzam jeszcze raz, że to nie raz, interes i że byłoby lepiej, gdy byście zostawili nas w spokoju.

– Cóż, interes to interes – mruknął drugi starzec.

– O co mu chodzi, do diabła? – szepnął do Conklina zdumiony Panov.

– Spokojnie – odparł jeszcze ciszej Aleks. – Zaraz się dowiemy. – Emerytowany oficer wywiadu uniósł głowę i spojrzał na dwóch intruzów. – Proponuję, panowie, żebyście już sobie poszli.

– Interes to interes – powtórzył stojący po prawej stronie odziany w łach many mężczyzna i skierował na chwilę głowę w stronę swego towarzysza.

– Nie wydaje mi się, żebyśmy mogli ubić ze sobą jakiś interes, więc…

– Tego nigdy nie wiadomo – przerwał Conklinowi pierwszy starzec, kręcąc powoli głową. – Co by pan powiedział na to, gdybyśmy mieli panu do przekazania wiadomość z Makau?

– Co takiego? – nie wytrzymał Panov.

– Zamknij się, Mo! – szepnął Aleks, nie spuszczając oczu z nieznajomego. – A cóż my możemy mieć wspólnego z Makau? – zapytał obojętnym tonem.

– Chce się z wami spotkać wielki taipan. Największy w całym Hongkongu.

– Po co?

– Żeby dać wam dużo pieniędzy. W zamian za pewną przysługę.

– Jaką przysługę?

– Mamy wam przekazać, że zabójcą powrócił. Taipan chce, żebyście go znaleźli

– Słyszałem już kiedyś tę historię. Jest nudna, a w dodatku stara.

– O tym będzie pan rozmawiał z wielkim taipanem, nie z nami. On czeka na was.

– Gdzie?

– W ogromnym hotelu.